تأثیر تنفس ریتمیک بر شاخص‌های قلبی- تنفسی بیماران سندروم حاد کرونری بستری در CCU

زمینه و هدف: بیماری عروق کرونر به‌عنوان شایع‌تریناختلال قلبی- عروقی، علت بسیاری از مرگ‌ومیرها در سراسر جهان به­شمار می‌آید. جهت تسکین علائم در این بیماران از اقدامات درمانی دارویی و غیر دارویی مختلفی استفاده می‌شود. تنفس ریتمیک یکی از روش‌های غیر دارویی پیشنهادی است. هدف این پژوهش تعیین تأثیر تنفس ریتمیک بر شاخص‌های قلبی- تنفسی مبتلایان به سندرم حاد کرونری بود. مواد و روش‌ها: در این کار آزمایی بالینی 80 بیمار با تشخیص سندرم حاد کرونری به‌طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. در گروه مداخله تنفس ریتمیک به­مدت 20 دقیقه هر 5 دقیقه یک‌بار و هر بار به مدت 1 دقیقه انجام شد. در گروه کنترل هیچ مداخله‌ای به‌جز اقدامات روتین درمانی که در هر دو گروه یکسان بود، انجام نشد. قبل و بعد از مداخله فشارخون، ضربان قلب، تنفس و درصد اشباع اکسیژنخون شریانی ثبت شد. ابزار گردآوری داده‌ها فرم ثبت اطلاعات دموگرافیک، بیماری و شاخص‌های فیزیولوژیک بود. داده‌های مطالعه در نرم‌افزار SPSS با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تجزیه‌وتحلیل شد. مقادیر P در سطح کمتر از 05/0 معنادار لحاظ گردید. یافته‌ها: بر اساس یافته‌ها بین دو گروه ازلحاظ فشارخون سیستولیک (۰٫۶۵ =P)، فشارخون دیاستولیک (۰٫۵۲ =P)، تعداد تنفس (12/0P=)، ریتم تنفس (74/0P=)، تعداد ضربان قلب (63/0P=)،ریتم ضربان قلب (3/0P=) و میزان اکسیژن اشباع خون شریانی (67/0P=) تفاوت آماری معناداری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: باوجود معنادار نبودن یافته‌های این مطالعه می‌توان با تعداد نمونه بیش‌تر و انجام تنفس ریتمیک در مورد سایر بیماری‌های قلبی- عروقی از فواید احتمالی آن سود برد.